تا تو زمین سجده ای...

 دلمان هوای بوییدن تربت حسین را دارد...

اینجا کربلاست،بار بگشایید

بارها را از بال ها بگشایید و

دل را پرواز دهید 

به کوی دوست...

برای خاک کربلایت باید ضجه زد...     

برای بوی خدا باید گریست،

اما;

اینجا برای بوی تربت باید ضجه زد...

برای حزن نامت باید جان داد...

چه جان دادن باشکوهیست...

برای من یکی که این جان دادن

از خود شهادت هم؛

شیرین تر است...

ای جان به فدای حزن نامت...

دل در ره عشق،طفل راهت...