آغاز

گاهی برای پریدن یک دلهره کافیست.

آن هم دلهره ای شیرین...و به دنبالش پریدنی شیرین تر...

گاهی اوضاع آنقدر آرام میشود که سحر به فهممان از آسمان می افزاید و ما در خیال آراممان آرام تر میشویم.

بعضی چیز ها در زندگیمان معنا میگیرند...مثل عشق...

شروع میشود جوانه زدن باهم بودن و باهم ماندن و هرروز به پای هم جوان تر شدن ها...

دلدادگی ها...دلواپسی های شیرین...

کمی بیشتر از افق دیدن ها آغاز میشوند...

چتر ها بسته میشوند و زیر باران رفتن ها آغاز میشوند...

انتظار های عاقلانه در میان عاشقانه ها و تضاد من و عشق و دنیای کلمات آغاز میشوند...

آغازهایی شیرین برای انفاقات شیرین...

خدایا بابت شیرینی های زندگیم سپاس...