هوای اردیبهشتی حرم...

دلم می خواهد بارها و بارها بیاییم و در حرمت

اذن ما شدن بگیریم بانو...

دلم تنگ است برای زمزمه های یا فاطمه(س)،وقت خواندن اذن؛

برای ما شدنمان...

من باشم و تو و هوا،هوای یار

اذن و حرم و ما شدن و عطر بهار....

باب الجواد...

امشب تمام حال و هوای دلم را،چک چک گریه کردم...

وتمام این چک چک ها

فدای یک لحظه نشستن در باب الجوادت...

منم اون حسرتیه حرم ندیده...

برات خانه ات را برایم نفرستاده ای هنوز اما...

من به همین خواب های خوب ،راضیم.

گمانم قلبم در خواب از تپش افتاد؛آخر من توان دیدن نهایت آرزوهایم را ندارم...

دنیای من؛شاید فقط در خواب میگنجد و در چشمانم نمیگنجد که رخصت دیدنش را فقط در خواب دارم...

کبوترانه

دلبری از تو

دل بستگی از من

عاشقی از تو

وابستگی از من